MIJMERING IN DE ZON

 Net thuisgekomen van een kerkdienst bevliegt me weer dat heerlijke nostalgische gevoel. In een split second weet ik me met gevoel en gedachten in de woonkamer van mijn grootouders te plaatsen. De gezelligheid van het met elkaar zijn, de standaard aanwezige geur van vers gemaakte soep. Is het door het doorkomende zonnetje, het getjilp van de vogels of de geur van vers gezette koffie? Ik weet het niet, maar rustig word ik er wel van en genieten doe ik ten volste.

Tegelijkertijd komt de vraag me zomaar weer boven: wat is het toch dat de eenvoud van hun leven me zo naar het hart staat? En wat is het toch dat menigeen het hebben van weinig niet meer voldoende lijkt te vinden? Wie kan nog voluit zeggen écht te genieten van de vorig jaar geplante en - tot ieders verbazing - doorgekomen blauwe druifjes, jonge plantjes sla achter glas of de eerste zelf gezaaide bloemen voor later in de tuin? Ik gelukkig wel. En met mij weet ik mijn vriendin en nog een paar online kennissen wel te noemen, maar wanneer ik zo om mee heen kijk? De bekende tegels hebben in tuinen de overhand, een standaardwaslijn is in geen tuin meer te vinden, laat staan een paar rijen vers te plukken spinazie, andijvie, worteltjes of sla. Zo zonde!

Ondanks mijn enórme gebrek aan energie, het ervaren van dagelijks pijn en inmiddels ook 24/7 tintelende ledematen (alles bij elkaar zeker ook een reden van mijn wekenlange afwezigheid, later deel ik mogelijk nog wat meer) blijf ik mijn best doen om elke dag te genieten. Juist van de kleine dingen die me soms nog wel lukken. Een paar roze anjertjes halen voor op te tuintafel bijvoorbeeld, in etappes rustig op de knieën wat meegebrachte gladiolen planten of de eerste zaailingen voorzien van voldoende water. Hele kleine klusjes, niet altijd precies op het moment wanneer ik het zou wensen of zo lang als ik zou willen, maar toch.. Proberen, proberen, proberen. Is het niet voor mezelf, dan wel voor hen waar ik zo zielsveel van hou.

Afijn.. even een praatje pot zo op een zonnige zondag vanuit een langzaam uit een winterslaap ontwakende achtertuin. Of, wanneer of hoe vaak ik weer de mogelijkheid heb om een post te schrijven? Ik heb werkelijk waar geen flauw idee. Maar bloed kruipt waar het niet gaan kan en als er met mijn gebrabbel maar één persoon een fijn gevoel van binnen mag krijgen, dan ben ik al blij.

Graag tot een volgend koffie- of theemoment zo samen!

xxx Monique

RECEPT BROWN STEW

 Op jullie verzoek! Dank jullie wel voor de via Instagram getoonde interesse voor dit recept ♡ Hier deel ik graag met jullie het recept voor de eenvoudige, maar o zo smakelijke en voedende 'Brown Stew' waar ik het eerder vandaag in mijn Instagram Reel en -post over heb gehad. Laat je nog weten of het is gelukt en wat je er van vond?

Het recept komt uit het Engelse boekje 'Eating for Victory' wat gaat over jezelf gezond voeden in de tijd van de WW2-rantsoenen van 1940-1954 (nee, geen foutje). Het is een nostalgische collectie van originele pamfletten die laten zien hoe miljoenen Britten zich staande hielden tijdens de grote voedseltekorten in de Tweede Wereldoorlog en nog ver daarna. Ik denk dat we er in onze tijd een heleboel van kunnen leren!

Ik wens je vooral veel plezier met het uitproberen van dit oorlogsrecept en voor nu ook alvast een smakelijke maaltijd gewenst!

Ingrediënten

 - 450 gram vlees (rund, lam, kalf of varken)
 - 4 eetlepels bloem
 - 3 theelepels zout
 - 1/4 theelepel peper
 - 30 gram vet
 - 225 gram uien, gesneden
 - 225 gram wortelgroenten, gesneden
 - een klein blaadje laurier
 - 450 ml water

Bereiding

Snij het vlees in stukken en rol ze door het bloem en de kruiden tot ze goed bedekt zijn. Smelt het vet in een pan en bak het vlees tot het goed bruin kleurt. Voeg de groenten met het blaadje laurier en water toe. Laat 1,5 tot 2 uur sudderen of tot het vlees goed zacht is.

OMA'S WARME CHOCOLADEMELK

 Wie terug denkt aan de échte Hollandse herfst of winter kan er niet omheen en maakt onwillekeurig een plaatje in het hoofd met daarin een mok warme, dampende chocolademelk met slagroom. Laat staan op een dag zoals vandaag, wanneer de Sint ons land weer aan doet! Het is haast een traditie om deze heerlijke drank tot je te nemen bij het kijken naar de intocht, na een koude-neuzen-wandeling of zeiknatte fietsrit van of naar een veilig thuis. Een kop warme chocolademelk heeft iets comfortabels, net als een warme kop dampende thee. Iets geruststellends, in de trant van: het was even pittig, maar rust hier maar even lekker uit, hier ben je safe. En och, die grote dot slagroom is daarbij natuurlijk gewoon de kers op de taart. Wie wil er nu niet zo lekker worden verwend?

Maar niet altijd is de warme chocolademelk zo lekker bereid als ze vroeger bij oma op tafel kwam. De smaak veel te waterig of de zwaarte van de chocolade waar je de rest van de tijd nog zo'n last van in je maag blijft houden. Zo werd oma's chocolademelk helemaal niet beleefd! Oma's warme chocolademelk was een waar genot, een heuse opwarmer en pure verwennerij. Hoe maakte zij die hartverwarmende drank zo lekker? Hier lees je haar recept:

Nodig

- 2 liter melk
- 50 gram cacao
- 100 gram suiker

Zo maak je het

Roer de cacao met de suiker door elkaar, meng ze met een weinig koude melk langzamerhand aan tot een papje zonder klontjes.

Breng de overige melk aan de kook, giet er de aangemengde cacao roerende in en laat de melk roerende 5 minuten doorkoken.

Giet ze dan in het melkketeltje.

Uiteraard kun je de hoeveelheid melk en verdere ingrediënten aanpassen naar het aantal personen die zo'n kop lekkere, warme chocolademelk wenst.

Enjoy! 

MET LIEFDE GEBAKKEN

 Ooit eens eerder, jaren en jaren geleden probeerde ik een challah te maken. De kinderen waren er gek op! Steeds kwam de vraag of ik toch niet weer eens zo'n heerlijk zoet brood wilde bakken. Afgelopen zaterdag kwam het zo uit dat ik tussen de bedrijven door tijd had om het een 'go' te geven.

Via IG zocht ik wat tips op en kwam uit bij een reel van Idan @challahprince. Stap-voor-stap uitleg met door het uitleggen heen allerlei tip en tricks. En zo rustig verteld! Hier kun je het recept vinden, mocht je het ook eens een challah willen maken.

Mijn bedoeling was twee rechte broden te bakken, maar eenmaal klaar met rollen kwam als automatisch het vlechten van twee strengen voor dit hartvormig brood. Als vanzelf rolde ik de vlechten, legde ze in positie en ik was werkelijk verbaasd over mijn eigen resultaat.

Na een derde rijs ging het brood de oven in en mensenlief.. het brood werd groot! Bakplaat vullend.

Eenmaal uit de oven rook het huis heerlijk naar versgebakken goed en konden we er makkelijk twee dagen van eten. En eten deden ze er van!

Kun jij raden welk ingrediënt ik er het meest in heb gedaan? ♡

STORM OP KOMST

 Zo.. de eerste 5.600 stappen van vandaag zijn gezet. Wat een wind al zeg! Maar ook: wat een heerlijk weer. Ja echt hoor! Ik ben er zot op. Het ploegen en zwoegen buiten met oog op wat er thuis op je wacht. Een dak boven je hoofd, de rust, een kopje warme koffie met wat lekkers. Mogen we daar niet elke dag weer dankbaar voor zijn!

Vandaag staat verder in het teken van wassen en strijken, maar eerst een uurtje rust, anders red ik het vandaag niet eens.

Vorige week maakte ik in een paar dagen tijd nog weer een 'Miss Marple-scarf', je leest er in dit bericht meer over. Het wolletje van Vive Handmade had ik nog thuis liggen. Ik begon er eens een set handschoenen mee, maar op de één of andere manier bleef het na één want liggen. Misschien nu een mooi moment om toch maar aan die tweede te beginnen? De sjaal kleurt immers wel mooi bij deze blauwe jas, vind je niet?

Wel.. ik ga mezelf nu eerst maar een kop koffie maken. Bericht na bericht komt binnen dat de scholen om 12:00 uur de kinderen naar huis sturen vanwege de verwachte stormkracht. Het wordt vandaag weer eens een hele andere dag dan gedacht..

HANDGEMAAKT CADEAU

 Dit herfstige weer met natte dagen en langere avonden vraagt toch gewoon om op het gemak wat bezig te zijn met handwerkjes? Zeker nu koude wintermaanden mogen worden verwacht en feestdagen langzaamaan in het zicht komen. Hoe leuk is het dan om familie of vrienden te verrassen met een zelfgemaakt cadeau?

Veel van jullie weten dat ik graag zelf huishouddoekjes maak, ze liggen bij stapels in de kast. Om de vaat te wassen, tafels te boenen of snoeten te poetsen. Ze zijn heerlijk multifunctioneel inzetbaar, goed wasbaar door het katoen en zo leuk om cadeau te geven! Maak er bijvoorbeeld drie (twee dezelfde kleur en één afzonderlijk), vouw ze één of twee maal dubbel en strik er een feestelijk lint omheen. Succes gegarandeerd.

Maar ook deze warme sjaal - de 'Miss Marple scarf", vernoemd naar een personage van de bekende Britse schrijfster Agatha Christie - is een eenvoudig en snel te maken cadeau. Zeker als er ook nog een muts of stel wanten bij kunnen worden gemaakt. Wie wil nu niet in zo'n symbolische knuffel de winterse kou trosteren?

Een patroon van een dergelijke sjaal is op meerdere plekken online en gratis terug te vinden. Zelf gebruikte ik dit patroon wat ik via Ravelry bij de Nederlandse Suzanne vond. Echt een leuk werkje!

Hoe vaak heb jij de durf gehad zelf een handwerk te maken en deze cadeau te doen aan familie of vrienden? Vind je het dan goedkoop aanvoelen of kun jij je goed verplaatsten naar het aantal uren werk en de liefde die je er in hebt gestopt? Het kan natuurlijk dat je nog nooit eerder het idee of de lef hebt gehad. Wat houd je (nu nog) tegen?

Deze sjaal hoop ik trouwens zelf te gaan dragen, maar wie weet komt er komende dagen nog zo'n sjaal van de pennen af. Het is zo'n heerlijke comfortabele warmte rond de nek. Wie wens ik dat nu niet?

ZELFGEMAAKTE SCHOONMAAKDOEKJES

  Zoals eerder via Instagram beloofd en gedeeld geef ik hier nogmaals het 'recept' voor zelfgemaakte schoonmaak- of vaatdoekjes die ik zeker al zo'n 10 jaar mag gebruiken. Voor mij écht niet meer zonder!

We hebben ze inmiddels in allerlei soorten en maten wel in huis en ook als cadeautjes doen ze het super goed. Denk dan allereerst aan het geven van de schoonmaakdoekjes aan een huismoeder, maar wat dacht je van een zacht beige kroeldoekje voor een pasgeboren baby? Of sla troostdoekje voor een ouder kind die door trauma heen gaat of een geliefd iemand moet missen? Maak het doekje van een heel zacht draad en vermenigvuldig het totaal aantal steken een paar keer meer. Wie zou er haar kindje niet onder willen laten slapen?

Kijk en brei gerust (weer) met me mee. Ontdek eerst hoe ontzettend simpel het is zo'n doekje te maken en beleef daarna het gemak en plezier er van als je er in je huishouden mee aan het werk gaat. Wedden dat je daarna ook niet meer zonder wilt?

Hieronder vind je de benodigdheden. Uit een bolletje katoen van zo'n 50 gram / 160 meter kun je met naalden 3,5mm ongeveer vier of vijf doekjes breien.

Succes!

EENVOUDIGE KRUIDKOEK

 Een eenvoudig huishouden kenmerkt zich vooral in het veel doen met weinig. Of ook wel het grote tevreden zijn met weinig middelen. Een mooi voorbeeld hiervan vind ik persoonlijk deze eenvoudige kruidkoek. Niks geen bijzondere ingrediënten, gewoon simpel en eenvoudig, met een smakelijke uitkomst bovendien.

Maak deze kruidkoek vooral ook gewoon met de hand, zonder gebruik van elektriciteit (behalve voor de oven). Geniet van het moment van rust.

Ingrediënten

- 300 gram zelfrijzend bakmeel
- 200 gram bruine suiker
- een kopje melk
- wat zout
- een theelepel kaneel
- een theelepel gemalen kruidnagelen of speculaaskruiden (eventueel surrogaat)

Bereiding

Voor de bereiding wordt het meel met de melk en de kruiden tot een gladde, niet te slappe massa geroerd. De tulbandvorm wordt zorgvuldig ingevet en voor 2/3 met het deeg gevuld. 

In een matig warme oven (150°C) bakken we de taart in ongeveer 50 minuten gaar. We laten de tulband uit de vorm bekoelen en bestrooien hem dan met wat poedersuiker.